Na początek wspomnę o tym, że to tylko moje zdanie i każdy chłopak, który trafił tutaj jakimś cudem, może się rozczarować, że nie dotyczy to każdej napotkanej dziewczyny. Tak czy inaczej, zapraszam.



Szczerość
Kochani mężczyźni, oczekujecie od płci pięknej zawsze, ale to zawsze, szczerości. Jak przychodzi co do czego okazuje się że u Was szwankuje to jak system edukacji. Wierzcie mi, nie oczekujemy informacji o tym co, gdzie, jak i dlaczego? Miło by było, gdybyście jednak szanowali nas na tyle aby mówić nam o rzeczach, które mogą zaważyć na losach związku. Takich jak to, że wasza przyjaciółka wyznała Wam miłość. Co prowadzi mnie do następnego punktu.


"Ja też byłem tylko przyjacielem"
Zrozumcie, że jest różnica między zdrową zazdrością a bezpodstawnymi oskarżeniami, graniczącymi z brakiem jakiegokolwiek zaufania. Naprawdę doceniam kiedy chłopak patrzy na sytuację obiektywnie a nie z punktu widzenia typu "na pewno mnie zdradza". Skoro jest z Tobą, to wybrała właśnie Ciebie. Nie jakiegoś Remigiusza, Mateusza czy innego pizdeusza, ale CIEBIE.


Kochanie, nie jestem Twoja
Kiedy piszemy się na związek czy to przyjacielski czy to miłosny, oczywiście liczymy się ze zobowiązaniami, jednak drodzy czytelnicy to nie oznacza, że jest się czyjąś własnością. Uwielbiam, wręcz kocham, chłopaków, którzy szanują moje decyzje, prywatność i przestrzeń. Nie oznacza to, że nie liczę się ze zdaniem drugiej osoby, ale robienie scen o to, że Twoja przysłowiowa druga połówka, podjęła decyzję bez dyskusji z Tobą, to już przesada.
Albo po prostu jestem dziwna...


Pokaż mi swoją pasję a Cię zobaczę 
Nie ma nic bardziej pociągającego niż chłopak, który ma pasję. Jego życie nie ogranicza się do wstania, wkurzania nauczycieli w szkole i, przepraszam za zwrot, najebania się w cztery dupy, po czym wylądowaniu w przydrożnym rowie. O nie, to nie jest to na co lecą dziewczyny, a przynajmniej nie ja. Nie ważne czy jest to nożna, gry, muzyka czy nawet dziewczyny, ważne żeby pokazać, że coś sobą reprezentujesz oprócz ładnej buźki. No może z tymi dziewczynami trochę przesadziłam, ale mówiąc o wyglądzie...


Czy wygląd jest ważny?
I tak, i nie. Chodzi tu o to, że ludzie to wzrokowcy i nie ważne jak się staramy i tak zwracamy uwagę na aparycję człowieka. I nie mówię, że dziewczyny oczekują supermodela rodem z okładki, no może niektóre tak, ale trochę zadbajcie o siebie. Nie zrobi to z was od razu "pedałów", a dziewczynę znajdziecie o wiele szybciej niż może Wam się wydawać.
Co ja się będę rozpisywać? Z menelem z pod mostu się nie umówię!
Może to dość płytkie, ale jak najbardziej prawdziwe.



Jeśli jesteście ciekawi, to mój, jak mniemam, kolega zrobił pierwszą część tego postu, czyli Czarno na białym. Czyli co najbardziej lubię u płci pięknej. Wejdźcie, skomentujcie i tak dalej. Polecam.

A tak z ciekawości, to co Wy dziewczyny najbardziej lubicie w płci przeciwnej albo, hej nie oceniam, tej samej?

Wyjaśnijmy sobie coś na wstępie.
Jestem na diecie przez całe życie, nie w przenośni. Dla osób nie w temacie zdrowia, ćwiczeń i całego cyrku zwanego "zdrowym trybem życia", na dietę składa się sposób odżywiania, stan psychiczny oraz fizyczny. Dieta to styl życia a styl życia się zmienia, wpływając tym samym na nasz stan duchowy, fizyczny i psychiczny. Nasze zdrowie psychiczne zależy np. od ludzi ,którymi się otaczamy, ale też od tego czy nasze serce jest niewidoczne przez ogromną warstwę tłuszczu!
Do wszystkich biochemików: to tylko przenośnia, reeeelaaaxxx
Wiadomo każdy ma swój sposób na życie, albo nie. Hej! Jeśli lubisz się wzorować czy po prostu żyć jak ktoś inny, nie oceniam.
Tak, tak, każdy jest inny, wyjątkowy.... bla bla bla!
To może przejdźmy do tej mojej "wyjątkowości".
Jestem wegetarianką, czyli bez mięsa, skórzanych przedmiotów, futer, kosmetyków testowanych itd. I tak, bycie wege to nie tylko powiedzenie papa kebabom i mc. Natomiast nie jestem przeciwnikiem jajek  (jak to brzmi, no ale nie ważne) czy tez miodu. To zależy od człowieka. Wegetarianizm to proces, długotrwały proces. Od końca 6 klasy byłam semiwegetarianką, czyli eliminacja czerwonego mięsa. Następnie w klasie 2, wyeliminowałam mięso białe a teraz będąc w 3 z dumą nazywam się wegetarianką. Brawo ja! Czy coś.
Przechodząc dalej, nie opowiadając całej historii mojego życia. Co mi to dało?
Po pierwsze (jak w rozprawce), czuję się lepiej. Nie jestem ospała i mam więcej energii. No może nie teraz tuż przed egzaminami ,ale tak ogólnie to tak.
Po drugie, halo, planeta i te sprawy.
Po trzecie, nie zmieniło to zbyt wiele w moim życiu.
Nexttt!
Zanim padną stwierdzenia, że to niezdrowe to chcę was uświadomić, że w przyrodzie wszystko ma swój zamiennik, więc wszystkie niedobory żelaza czy magnezu, nie są mi straszne.Istnieje coś takiego jak suplementy, ale wystarczy brać B12 i resztę pozyskiwać naturalnie, to nie jest takie trudne!
Ogólnie to nie polecam. Przecież kto by chciał się ograniczać, nawet jeśli jest to o wiele zdrowsze? Kebsy górą!


Jeśli nie jesteś amebą umysłową i zrozumiałeś ten sarkazm, zapraszam do obserwacji, komentowania i tych wszystkich rzeczy związanych ze stalkowaniem mojego mini światka. 
Dodam, że nikogo nie zmuszę do bycia wege,to tylko moje zdanie, jak zawsze zresztą.
A ten post to wstęp do całej części o jedzeniu napisany, żeby potem nie tłumaczyć. 
Au revoir!